Rabo Wieler 6-daagse

Door de plaatselijke Rabobank werd ik samen met Bowie uitgenodigd om te komen kijken bij de Rotterdam Wieler 6-daagse. Het gaat hier om baanwielrennen en hoewel ik normaal gesproken geen liefhebber ben van de wielersport, was ik toch wel benieuwd hoe het baanwielrennen in z’n werk gaat.

Vooraf stelde ik mezelf de vraag: waar ken ik het baanwielrennen van? Alleen van televisie, waar sporadisch flitsen voorbij komen. Nederlanders presteren over het algemeen goed. Theo Bos, sportman van het jaar 2006. Leontien van Moorsel, Olympisch kampioene, die namen komen in me op. Rondjes rijden op een stijl circuit, geen typische kijksport.

Het affiche voor deze avond was desondanks veelbelovend, Theo Bos zou er zijn, Eric Zabel, Leon van Bon, Danny Stam. Bekende namen, zelfs voor iemand die het wielrennen niet actief volgt.

De ontvangst was zeer royaal. Veel en lekker eten in drie gangen in de speciale ahoy VIP ruimte. Een beetje babbelen met grijze heren op leeftijd. Om dan, buikje rond, een gratis biertje te pakken en plaats te nemen op de tribune.

Aangekomen in de zaal, was het eerste dat me opviel en wat je nooit op televisie ziet, het speciale gedeelte in het midden van de baan. Daar zaten rijkelui, omringd door de fietsbaan, hun buikjes vol te eten en ze lieten de champagne rijkelijk vloeien. Ik had niet echt het idee dat ze er voor het fietsen zaten.

Wat verder opvallend is aan het baanwielrennen is dat letterlijk alles gesponsord is. Op de baan staat overal reclame. Er zijn lichtinstallaties die behalve voor sfeerlicht ook de nodige bedrijfsnamen projecteren. De stadionspeaker doet mee en de renners uit de gesponsorde wielerploegen moet na hun rondjes uitgebreid op de foto met diverse sponsors. Werkelijk elke spaak van hun fiets wordt dan ook gesponsord. Het zal ongetwijfeld voor interessante inkomsten zorgen.

Er wordt een mooie show van gemaakt, wat onderstaande filmpje wel duidelijk maakt. Bij het sprinten werd er een hele lichtshow opgevoerd en elke renner had zijn eigen deuntje waarop hij mocht proberen de tijd van zijn voorganger(s) te verbeteren. Er werd één keer een baanrecord gereden, indrukwekkend om te zien.

Leuk zijn ook de diverse nummers die gereden worden. Derny, koppelkoers, koppel afvalkoers, sprint, koppelsprint, tijdrit, koppeltijdrit. Deze afwisseling houdt het boeiend, al was het niet altijd goed te volgen wie er nou goed bezig was en wie niet.

Theo Bos was duidelijk de grote man van het baanwielrennen. Wanneer hij werd aangekondigd leefde de zaal op. Maar verder was het publiek niet erg enthousiast te krijgen. Wat wil je ook als vrijwel niemand echt voor het wielrennen komt, maar door sponsors is uitgenodigd. Wolter Kroes probeerde er nog wat sfeer in te krijgen, maar ook deze schnabbelkoning slaagde er niet in. Tijdens zijn optreden vonden wij het ook wel welletjes en zijn weer op huis aan gegaan.