AS Roma – AC Milan in Rome

Een voetbalwedstrijd van AS Roma in de Serie A als aanleiding voor een verblijf van vier dagen in de “eeuwige stad”, je kunt het slechter treffen. Dat ik deze trip cadeau kreeg van Annemarie maakt het nog mooier. In Rome genoten we volop van de rijke cultuur, veel gezelligheid en natuurlijk het voetbal.

Rome was de hoofdstad van het Romeinse Rijk en heden ten dage zetelt de Paus er in het ministaatje Vaticaanstad. Zo bezien is Rome al ruim 2000 jaar het centrum van de wereld. Er is dan ook genoeg te doen. Ons hotel Di Milani lag zeer centraal waardoor de meeste bezienswaardigheden zich op loopafstand bevonden.

Vrijdag 6 mei
We begonnen onze tocht door de stad als vanzelfsprekend bij het Colosseum, het oudste sportstadion ter wereld. Gebouwd in het jaar 80 door Keizer Vespasianus en zijn zoon Titus, had dit stadion een capaciteit van 50.000 zielen. Als je ervoor staat is het verbazingwekkend dat ze destijds in staat waren zoiets enorms te bouwen.

Om onduidelijke redenen was het vandaag niet mogelijk het Colosseum van binnen te bekijken, dus we zouden nog een keer terug moeten komen.

We liepen verder richting het Forum Romanum en passeerden de triomfboog van Trajanus pal naast het Colosseum.

Dat de paus in Rome zetelt is overigens ook niet te missen, want overal op straat zie je nonnen en priesters in vol ornaat rondlopen. Ze gaan met hun tijd mee, zo bewijst deze priester op zijn scooter.

Scooters zijn erg populair in Rome, waar het verkeer een chaos is en de straatjes smal. Er zijn zelfs aparte parkeervakken voor.

Je er ook regelmatig Smarts op onderstaande manier geparkeerd staan. Erg handig.

We sloten de dag af met een heerlijke pasta in het onderstaande restaurant gelegen naast het forum van Trajanus.

Ook het traditionele Italiaanse ijs mocht natuurlijk niet ontbreken.

Zaterdag 7 mei
Deze dag maakten we een bustoer door de stad, zeer aan te raden. We bezochten o.a. de Spaanse trappen en we stapten uit bij het Vaticaan waar we de Sint Pieter natuurlijk met een bezoekje vereerden.

Het plein is prachtig en dit is met stip de meest bezochte plek in Rome. De rij om de Sint Pieter in te komen was enorm. Moedig zijn we erin gaan staan. Eenmaal in de kerk bleek die zo groot dat de mensenmassa er moeiteloos in op ging.

Na deze spirituele middag begaven we ons naar een ander heiligdom: Stadio Olimpico van AS Roma. Hier zou het grote AC Milan op bezoek komen.

Stadio Olimpico ligt niet in het centrum, maar is met de metro gevolgd door een flinke wandeling te bereiken. Het terrein om het stadion heen is mooi aangelegd met winkeltjes, brede lanen en diverse sportvelden.

De gezellige, sportieve sfeer die de omgeving oproept werd verstoord door de zeer strikte beveiliging rondom deze wedstrijd. We moesten diverse controles ondergaan en onze rugtas werd wel drie keer uitgebreid doorzocht. Dat dit nodig was bleek later tijdens de wedstrijd wel, want er werd ondanks deze zeer zware beveiliging nog diverse malen vuurwerk afgestoken.

Het stadion is van buiten niet erg imponerend, maar er kunnen 72.000 mensen in. De sfeer zat er vanaf het begin van de wedstrijd goed in, hoewel er wel relletjes waren bij het uitvak. De haag van stewards werd overlopen toen AS Roma fans met vuurwerk in de hand de AC Milan aanhang bestormden. Dit incident werd snel de kop ingedrukt en de wedstrijd ging onverstoorbaar verder.

Vanaf onze plaatsen op de lange zijde, dicht bij het veld, hadden we gelukkig geen last van de ongeregeldheden en konden we alles goed volgen.

Seedorf en Van Bommel speelden mee bij AC Milan en ze speelden goed. Bij Roma draaide alles om één man: Francesco Totti. Een voorbeeld hiervan was dat de stadionspeaker na het opnoemen van de voltallige selectie wat extra tijd nam de spanning voor de laatste naam op te bouwen, zodat het hele stadion de naam “Totti” uitzinnig mee kon scanderen. Daarna werd er een liedje ingezet met een tekst als “Er is maar één kapitein en dat is…” De adoratie nam bijna absurde vormen aan.

Totti kon het verschil ondanks enkele briljante acties niet maken en de wedstrijd eindigde in 0-0. Dit was genoeg voor AC Milan om kampioen te worden, waardoor we hun kampioensfeest nog konden meemaken. Veel supporters om ons heen bleken toen Milan shirts onder hun kleren te dragen en als wolven in schaapskleren zongen ze nu luidkeels de AC Milan spelers toe. Maar goed dat er geen goal voor Roma was gevallen want wij dachten in een vak met Roma supporters te zitten.

Zondag 8 mei
De zondag is iets speciaals in Rome. Het centrum van de stad was autoluw gemaakt en er was kermis. Ook waren er tientallen volleybalvelden op de weg gemaakt voor kinderen. We kregen zo een totaal ander beeld van deze stad.

In het fort van Trajanus is een museum waar we vol goede moed instapten. Hoewel er weinig te zien bleek in het fort zelf hadden we er wel een fantastisch uitzicht.

het Colosseum was nu ook open voor publiek, waardoor we dit machtige stadion van binnen konden bekijken. Van binnenuit was pas goed de grootsheid van dit meesterwerk van Romeinse architectuur zichtbaar.

We namen nu ook de tijd om het Forum Romanum te bezoeken. De vele ruïnes liggen in een mooi onderhouden park en zijn het bezoeken meer dan waard.

Maandag 9 mei
De laatste dag hadden we maar beperkte tijd die we wilden besteden aan twee hoogtepunten die we nog niet hadden gezien. We liepen eerst naar het Pantheon. Het grootste en oudste Romeinse gebouw dat nog in goede staat is. De vroegere Romeinse tempel is omgebouwd tot Katholieke kerk en heeft daardoor de tand des tijds doorstaan.

Daarna liepen we door naar de Trevi fontijn. Een legende zegt dat je een muntje in de fontein moet gooien om ooit terug te keren in Rome. Opvallend genoeg lag er geen enkele euro in het water. De legende moet dus aan kracht verloren hebben of wordt goed schoongehouden door behulpzame muntenverzamelaars.

Hier eindigde ons bezoek aan Rome alweer, we hadden heel wat kilometers afgelegd door de drukke en veelal gezellige straten. Het is een stad met twee gezichten gebleken die heel veel te bieden heeft. Naast het verval en het altijd drukke verkeer is er de onmiskenbare grootsheid uit het verleden en de (culinaire) gezelligheid.